2 may 2011

KARLOS REPEZ BRANKO unha analise o 1º de Maio. Sindicalismo pactista na empresa telefonica

2011, maio dia 1
CIFRA A CIFRA
  • Mais parados ca nunca.- o record de 4,91 millons de parados producese cun mercado laboral mais ampro.
  • Dous anos sen atopar traballo.- mais dun millòn de persoas atopanse nesta situación.
  • Extendese o desanimo.- a poboación activa retrocede en 42.900 persoas denente as malas espectativas laborais. A reforma laboral e das pensions, consensuadas cos sindicatos estatais non conducirona ren.
  • 256.000 postos de traballo menos.- a destrucción de emprego repunta, logo de ano e medio de moderación.
  • Destruccion de emprego indefinido.- mais do 70% dos asalariados que perderon o traballo tiñan contrato fixo. Tendenza que incrementouse trala aprobacion da reforma laboral e abaratamento do despido.
  • 1.4 millóns de fogares con todolos seus membros no paro.- sumaronse 58.000 familias só neste último trimestre.
  • Incremento da idade de xubilación e caida de ate un 30% nas prestacions dos futuros xubilados.- trala reforma das pensions aprobada e consensuada con CCOO/UGT.
  • Adecuacións da debeda das CCAA e Concellos.- foron xa os axentes economicos, escomenzando polo ministerio de economía do español, que xa fixeron saber que tralas eleccions de Maio, cumprira acometer uns fortes programas de axustes. Entre eles eliminación de servizos sociais, recurtes en obra licitada, emprego e inversións.
DENANTE ESTO
  • O sindicalismo pactista gaña as eleccions en Telefonica.
  • As enquisas dan unha vitoria á dereita mais neoliberal que xa deixou ben craro que continuara e afondara inda mais nas reformas e recurtes educativos,sanitarios,pensions,centificos,industriais e de inversion que fagan falla.
  • Galiza de liderar creaccion de emprego co goberno do bipartito (BNG/PSdG) , pasa a seren unha das catro que mais destrue, sen ter nengun pran de accion por parte do executivo de Feijoo que o insulto ó goberno do estado, esquecendo que el si ten ferramentas para dinamizalo mercado laboral.
  • CCOO e UGT calan e moito.- Non e casualidade que estes sindicatos estexan nos consellos dos fondos de pensions (que en realidade son fondos de inversion especulativos), fondos que á vez son os que atacan as finanzas dos estados e piden reformas estructuais e contra os traballadores.
  • A CIG nunca vendera ós traballadores.- O recurte do 20% da prantiña, a externalización da actividade cara outras empresas con emprego precario, a inminente negociacion dun ERE (onde querese transmitir que vai ser como irse de vacacions, para alguns) sen un programa industrial serio, o moi probable recurte de dereitos laborais e a politica despidos (non esquezamos que aplicando a lei que CCOO/UGT consentiron en negociar), sempre terannos en contra.
  • Existe outro xeito de facelas cousas .- A CIG non e un sindicato de "que hay de lo mio". Mirar para outro lado ou apoiar opcions respaldadas pola empresa che axudara a garantilos teus dereitos mentres o patrimonio deste empresa vai desaparecendo.


KARLOS REPEZ BRANKO

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...